ดร ปภาพิต หิรัญสิริสวัสดิ์
พิต พี่แอ๊ด แต่วันนี้ ไม่! ฉันมองกระจกข้าง เม้มปากตลอดทาง, จาก บ้านจนถึงนบพิต า “พดแปลกๆ” พี่ว่า ไม่ปกติอย่แล้วล่ะ พี่จะเอาอย่างไรล่ะ นี่คือชีวิตที่พี่ต้องการ พี่แอ๊ด แต่วันนี้ ไม่! ฉันมองกระจกข้าง เม้มปากตลอดทาง, จาก บ้านจนถึงนบพิต า “พดแปลกๆ” พี่ว่า ไม่ปกติอย่แล้วล่ะ พี่จะเอาอย่างไรล่ะ นี่คือชีวิตที่พี่ต้องการ
พี่แอ๊ด แต่วันนี้ ไม่! ฉันมองกระจกข้าง เม้มปากตลอดทาง, จาก บ้านจนถึงนบพิต า “พดแปลกๆ” พี่ว่า ไม่ปกติอย่แล้วล่ะ พี่จะเอาอย่างไรล่ะ นี่คือชีวิตที่พี่ต้องการ พี่แอ๊ด แต่วันนี้ ไม่! ฉันมองกระจกข้าง เม้มปากตลอดทาง, จาก บ้านจนถึงนบพิต า “พดแปลกๆ” พี่ว่า ไม่ปกติอย่แล้วล่ะ พี่จะเอาอย่างไรล่ะ นี่คือชีวิตที่พี่ต้องการ
พี่แอ๊ด แต่วันนี้ ไม่! ฉันมองกระจกข้าง เม้มปากตลอดทาง, จาก บ้านจนถึงนบพิต า “พดแปลกๆ” พี่ว่า ไม่ปกติอย่แล้วล่ะ พี่จะเอาอย่างไรล่ะ นี่คือชีวิตที่พี่ต้องการ พี่แอ๊ด แต่วันนี้ ไม่! ฉันมองกระจกข้าง เม้มปากตลอดทาง, จาก บ้านจนถึงนบพิต า “พดแปลกๆ” พี่ว่า ไม่ปกติอย่แล้วล่ะ พี่จะเอาอย่างไรล่ะ นี่คือชีวิตที่พี่ต้องการ